AB
Bebía despacio, saboreando cada trago mentras paseaba pola memoria…Apuraba, en cambio, o pitillo como se a nicotina fose a única menciña para a melancolía…
Viaxaba a súa memoria nun tren…unha única paisaxe…outros ollos…sin palabras…só unhas letras na pantalla do móvil...
..hai curiosas maneiras de comunicarse…
…e na memoria non había máis horizonte…unha e outra vez un abrazo…
1 comentario:
estoume preocupando.
Publicar un comentario