30.6.08

AB


Bebía despacio, saboreando cada trago mentras paseaba pola memoria…Apuraba, en cambio, o pitillo como se a nicotina fose a única menciña para a melancolía…

Viaxaba a súa memoria nun tren…unha única paisaxe…outros ollos…sin palabras…só unhas letras na pantalla do móvil...

..hai curiosas maneiras de comunicarse…

…e na memoria non había máis horizonte…unha e outra vez un abrazo…

1 comentario:

Gretel dijo...

estoume preocupando.